Κωνσταντίνος Κουρτίδης

Μια από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες προσωπικότητες από το Θρακικό χώρο. Ο Κωνσταντίνος Γεωργίου Κουρτίδης γεννήθηκε στην Αδριανούπολη το 1870. Τελείωσε το γυμνάσιο το 1888.

Στην συνέχεια γίνεται δημοδιδάσκαλος του Ηδιριμοδείου δημοτικού σχολείου. Φοίτησε δύο χρόνια στην Φιλοσοφική σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου ενώ έχει κάνει σπουδές και στην ιατρική όπου το 1899 αναγορεύεται αριστούχος διδάκτωρ. Κατόπιν, σε νεαρή ηλικία, διορίσθηκε σαν δάσκαλος στο Σουφλί όπου και δημιούργησε την οικογένειά του.

Παντρεύτηκε τη Δέσποινα Παπαδοπούλου (τη Δέσπω την Παπαντικούδα) με την οποία και απέκτησε 2 παιδιά, τη Μαρίκα και το Γιώργο. Υπηρέτησε (1901-1904) ως υγειονομικός στο Λοιμοκαθαρτήριο.

Έφυγε στην Αίγυπτο όπου για λίγα χρόνια εξάσκησε το επάγγελμα του ιατρού ωστόσο το 1904 επιστρέφει επέστρεψε στο Σουφλί κατά τους δύσκολους για τη Θράκη χρόνους και το σπίτι του έγινε κέντρο εθνικών αποφάσεων. Πριν πεθάνει ζήτησε να θαφτεί στο χωριο Κορνοφωλιά. Πέθανε το Νοέμβριο του 1912. Η κόρη του παραχώρησε το αρχοντικό στην ΕΤΒΑ, για να γίνει αυτό το πρώτο Μουσείου Μεταξιού της Ελλάδας.

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ

Αναπτύσσει έντονη εθνική δραστηριότητα. Ανήκει στο πατριωτικό κομιτάτο του Σουφλίου. Κατά την διάρκεια του Α’ Βαλκανικού πολέμου ο Κουρτίδης επιστρατεύεται στον τουρκικό στρατό ως στρατιωτικός ιατρός. Μετά την ανακήρυξη της αυτονομίας της η Δυτική Θράκη χωρίζεται σε τρία τμήματα και ο Κουρτίδης γίνεται πρόεδρος του Σουφλίου.

Με την απελευθέρωση της Θράκης, εκλέγεται βουλευτής Αδριανουπόλεως και στη συνέχεια γερουσιαστής, ενώ το 1924 τοποθετείται Υπουργός Γενικός Διοικητής Θράκης από την κυβέρνηση του Ανδρέα Μιχαλακόπουλου. Από το βήμα της βουλής αγωνίζεται για να αποκατασταθεί ο κόσμος των προσφύγων. Δείγμα των αγώνων του είναι η αγόρευση του στην Βουλή με κυριότερα ζητήματα την στέγαση και την περίθαλψη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Μακεδονία» στις 30/5/1921. Ήταν άνθρωπος της δράσης και του στοχασμού, σεμνός και τίμιος.

ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ

Έχει να παρουσιάσει, πέρα από καθοριστικές πολιτικές αποφάσεις και ένα πολυτάλαντο συγγραφικό έργο με χρονογραφήματα, λαογραφία του τόπου, ιστορικές μελέτες.

Σπουδαία έργα του “Άπαντα” (1910-1912) – περιλαμβάνει Σιναϊτικές αναμνήσεις, “Οδοιπορικό του Αγίου Όρους”, “Ιστορία της Θράκης”, “Θρακικά” (1926) – βιβλίο με κεφάλαια για την αρχαία Θράκη και τους Θράκες, “Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια”(1934).